Valentine Blast
Isa sa pinakamahirap unaawin ay kung bakit masaya ang ilang tao kung makagagawa sila ng masama. Gaya halimbawa ang ginawa nilang pagpapasabog ng bus kagabi sa Makati.
Sa bagay, ang umangking responsable sa mga nangyari kahapon ay isang grupo ng mga Muslims, wherein sumasampalataya sila na ang pumatay ng tao (hindi Muslim) alangalang sa kanilang mga kapatid o sa relihiyong Islam ay isang kabanalan sa harap ng kanilang Diyos. Just correct me if I'm wrong. Ganyan ba talaga ang mga Muslims or ilan lang sa kanila?
Kanina alam niyo, hindi na ako sumakay ng bus nang magpunta ako ng Balintawak. Nininerbiyos pa rin ako hanggang ngayon. Kasi nga kagabi isa ako sa mga sakay ng bus na nakabuntot doon sa last bus na apektado ng pagsabog. Siguro pang 4 or 6 (kung di ako nagkamali) na bus kaming nakabuntot sa main affected bus.
Para akong nawalan ng espiritu. Pano kasi, tulog ako noon, nakaupo ako sa left side sa bandang bintana, nang biglang may sumabog ng napakalakas. Akala ko nga mamamatay na ako sa sobrang gulat ko e. Itong dibdib ko, kitangkita ko kung paano itinataas ng tibok ng puso ko at ramdam ko ang pamamanhid ng katawan after that explosion. Ang ibang mga pasahero ay nagsilabasan na sa bus pero ako di ko magawang tumayo. Nang makatayo naman ako, halos di ako makalakad, dahil nangingig ang mga tuhod ko.
Ang dami kong nabigkas na JESUS-JESUS.... para lang makontrol ko ang sarili ko. Kay minsan naisip ko, sana mamatay na ang mga taong tulad ng mga nagpapasabog kagabi.
Sa bagay, ang umangking responsable sa mga nangyari kahapon ay isang grupo ng mga Muslims, wherein sumasampalataya sila na ang pumatay ng tao (hindi Muslim) alangalang sa kanilang mga kapatid o sa relihiyong Islam ay isang kabanalan sa harap ng kanilang Diyos. Just correct me if I'm wrong. Ganyan ba talaga ang mga Muslims or ilan lang sa kanila?
Kanina alam niyo, hindi na ako sumakay ng bus nang magpunta ako ng Balintawak. Nininerbiyos pa rin ako hanggang ngayon. Kasi nga kagabi isa ako sa mga sakay ng bus na nakabuntot doon sa last bus na apektado ng pagsabog. Siguro pang 4 or 6 (kung di ako nagkamali) na bus kaming nakabuntot sa main affected bus.
Para akong nawalan ng espiritu. Pano kasi, tulog ako noon, nakaupo ako sa left side sa bandang bintana, nang biglang may sumabog ng napakalakas. Akala ko nga mamamatay na ako sa sobrang gulat ko e. Itong dibdib ko, kitangkita ko kung paano itinataas ng tibok ng puso ko at ramdam ko ang pamamanhid ng katawan after that explosion. Ang ibang mga pasahero ay nagsilabasan na sa bus pero ako di ko magawang tumayo. Nang makatayo naman ako, halos di ako makalakad, dahil nangingig ang mga tuhod ko.
Ang dami kong nabigkas na JESUS-JESUS.... para lang makontrol ko ang sarili ko. Kay minsan naisip ko, sana mamatay na ang mga taong tulad ng mga nagpapasabog kagabi.
Comments