On blogging
Sobrang hirap ng buhay ko ngayon. Hindi ko alam minsan kung anong aking gagawin. Nalilito ako. Sometimes, naiisip kong magpakamatay na lang para matapos na ang lahat but I can't. I wanted to live pa ng mahaba para makaexperience man lang ako ng kunting saya at ligaya sa buhay.
Sa dami ng naiisip ko, tuloy napunta ang attention ko here sa blogging. I know, ang blogging ay ang bagong uso ngayon. Ito rin ang kinababaliwan ng mga kabataan ngayon.
In blogging, magagawa nating ipalabas ang lahat ng sama ng loob. At sa pamamagitan nito'y mapapagaan natin ang ating pakikiramdam by releasing some tension.
Talking on tension, actually dati medyo nabaliw din ako sa masturbating. Ito lang kasi ang alam ko noon na paraan ng pagrelease ng tensions sa katawan ko. Maniwala man kayo o hindi, pagkatapos kong mailabas ang mga nagtatagong baldi-baldi, ay labas din lahat ng mga tensions sa sarili ko.
So much for that, as substitute sa masturbation ko, mas mabuti pa siguro dito ko na lang ibuhos ang sarili ko sa blogging. Through blogging, marefine pa ang way of writing ko and expressions of thought ko. Biruin mo, parang himala, nakasulat ako ng ganito kahabang estorya ng di ko man lang pinag-iisipan ng malalim. Basta kung ano lang lalabas sa aking bibig, este sa isip, sya namang tinatype ng mga daliri ko. And maniwala man kayo o hindi, I wrote it for only 3 minutes. Huh!
Sa dami ng naiisip ko, tuloy napunta ang attention ko here sa blogging. I know, ang blogging ay ang bagong uso ngayon. Ito rin ang kinababaliwan ng mga kabataan ngayon.
In blogging, magagawa nating ipalabas ang lahat ng sama ng loob. At sa pamamagitan nito'y mapapagaan natin ang ating pakikiramdam by releasing some tension.
Talking on tension, actually dati medyo nabaliw din ako sa masturbating. Ito lang kasi ang alam ko noon na paraan ng pagrelease ng tensions sa katawan ko. Maniwala man kayo o hindi, pagkatapos kong mailabas ang mga nagtatagong baldi-baldi, ay labas din lahat ng mga tensions sa sarili ko.
So much for that, as substitute sa masturbation ko, mas mabuti pa siguro dito ko na lang ibuhos ang sarili ko sa blogging. Through blogging, marefine pa ang way of writing ko and expressions of thought ko. Biruin mo, parang himala, nakasulat ako ng ganito kahabang estorya ng di ko man lang pinag-iisipan ng malalim. Basta kung ano lang lalabas sa aking bibig, este sa isip, sya namang tinatype ng mga daliri ko. And maniwala man kayo o hindi, I wrote it for only 3 minutes. Huh!
Comments